Bagyo

Naramdaman ko si Bagyong Frank kaninang madaling araw. Bumangon ako't binuksan ang pintuan ng apartment. Pinakinggan ko ang pagsipol ng hangin at dinama ang malamig na talsik ng ulan. Excited na akong mag-umaga at nang makagala na.

Kung ang iba'y naglalagi sa kani-kanilang bahay pag may bagyo, ako, nagbibihis para lumabas. Parang 'yong karakter sa isang kuwento ni Murakami. Pero di naman ako gano'n ka-weirdo. Siya kasi, pag bumabagyo, nagpupunta sa zoo. Ako naman, gusto ko lang gumala kung saan-saan. Ang sarap kasi ng pakiramdam nang itinutulak ka ng hangin at sinasampal ng ulan.

Pareho kami ni Kuya. No'ng bata kami, sarap na sarap kami sa panonood ng mga lumilipad na sanga, mga puno ng niyog na halos mayuko na sa hagupit ng hangin, mga bubong na natutuklap, mga poste ng kuryenteng nagsisidapaan sa mga kalye. Parang Pasko sa amin 'pag bumabagyo. Matatangay na nga ang bubong ng bahay namin, tuwang-tuwa pa rin kami sa pagbibilang ng mga yerong dumadausdos sa daanan.

Nagtext si Kuya kanina. Tinatanong kung malakas daw ba ang bagyo dito sa Manila. Sabi ko, oo, sobrang lakas. Para mainggit siya. No'ng bagyong Reming (di ako sure kung 'yon nga 'yon), nainggit ako kay Kuya kasi ikinuwento niya kung paanong muntik nang magiba ang bahay namin.

Alam ko, maraming magagalit sa akin, lalung-lalo na ang mga nawalan ng bahay at namatayan, pero buhay na buhay talaga ako 'pag bumabagyo.

Bili Bili Bili

Bago ako umuwi kanina, dumaan muna ako sa Eunilane para bumili ng Milo. Naubos ko kasi kagabi sa kapapapak. 'Yun lang talaga ang balak kong bilhin. Pero ang totoo niyan, nangangayayat na ang pitaka ko, kaya gustuhin ko mang kumuha ng shopping cart at paapawin ito ng kaluhuan, 'wag na.

Pauwi na ako nang maisipan kong dumaan sa palengke at bumili ng mansanas. Nagdalawang-isip ako nung una. Kasi nga, wala sa budget at ilang araw na lang ang itatagal ng pera ko. Pero sabi ko, ok lang, para naman 'to sa kalusugan ko (humahanap talaga ng dahilan. hahaha). Kumuha ako ng isa. Dinagdagan ko pa ng isa. At dalawa pang orange. At limang piraso ng mais na ilalaga ko bukas.

Lakad lakad lakad. Parating na ang ulan.

Andoks. Lechon manok. Tangina, napalunok ako. Tumigil ako sa tapat at kagat-labing initigan ang mga nabingintab na manok. Pakiramdam ko, ako 'yung isa sa mga batang pulubing naglalaway sa chicken joy. 'Yung mga batang kumakatok sa Jollibee. Ayun. E di bumili ako ng isang lechon manok. Jumbo. Idinahilan ko na lang sa sarili na ngayon na lang uli ako makakakain nito. Paminsan-minsan, kelangan ko namang i-reward ang sarili.

Bago ako nakauwi sa bahay, dumaan pa ako sa bakery. Ubos na nga rin pala ang supply ko ng tinapay. Bumili ako ng Gardenia at Lily's peanut butter na, I'm sure, mapapapak ko overnight. Bumili rin ako ng 1.5 litrong Sprite. Masarap na panulak sa Andoks lechon manok.

-------

Sabi sa balita, di na raw basta-basta bumibili ng kung anu-ano ang mga mamimili ngayon. Kung dati raw, binibili kung ano ang gusto, ngayon, di na raw. Dahil daw sa di matigil na pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin.

Aftertaste

Dalawang beses na akong nagsusuka. Halos mailuwa ko na ang large intestine ko. Pa'no kasi, di matanggal-tanggal ang lasa sa bibig ko ng kinain kong pritong bangus. Napudpod na ang ngipin ko at dila sa pagtu-toothbrush. Nakailang mumog na rin ako ng mouthwash. At di rin umubra ang sandamakmak na menthos. Bad trip.

--------------

Kahapon, sabi ko, ayoko nang mag-aral. Pero na-excite ako sa unang araw ng klase kanina. 'Pag nakakausap ko talaga si Mang Jun tungkol sa pagsulat, naeengganyo talaga akong magpursigeng tapusin ang MA ko. Aaminin ko, minsan-minsan lang nangyayari 'to, pero muntik na akong makatulog sa klase niya kanina. Pero no'ng nagkape at nagyosi kami sa labas ng FC, nabuhayan uli ako. Usap-usap tungkol sa kaibahan ng pantasya sa erotika, sa dyogaang babae sa Sarah's, postmodernismo, mga mala-sleeping pills na akda. Habang kasagsagan ng delubyo.

-------------

Gustung-gusto ko 'yong nasosorpresa ako. Kanina, walang-wala akong pera. Tapos nakita ko si Ate Abby. Binigyan niya ako ng P500. Saka ko lang naalala, may hiniram pala siya sa akin dati. E di ayos na ang butu-buto. Eto pa, nagulat ako no'ng nakita kong nakapost sa UP Institute of Creative Writing 'yong flash fiction ko. 'Yong tungkol sa multong babae sa tren. Ang saya-saya. Akalain mo.

Roland Garros 2008

wopLate na 'to, pero makiki-yehey lang ako sa pagkapanalo ng manok kong si Ana Ivanovic sa 2008 French Open. Buti na lang at nag-retire na si Justine Henin (na may napaka-unconventional na mukha). Haha! At mabuti na lang at na-eliminate sa quarters si Maria Sharapova. If ever, Shriekapova vs. Squeekavic ang labanan. Asahan na magdurugo ang tenga ng mga manonood. At number 1 na si Ana sa ranking! Yey!

Pero mas masaya sana ako kung si Jelena Jankovic ang nakapasok sa finals at nanalo eventually. Bawi na lang sa Wimledon. Since wala na si Henin at mukhang palubog na ang Williams sisters, puwede niyang ipanalo ang tournament. Sana lang umayos na ang injury niya.

Sa men's tennis, wala akong masyadong pakialam sa Rafa-Fedex finals. Di ko nga pinanood, e. Si Novak Djokovic kasi ang gusto kong makapasok sa finals.

Wohoo! I'm loving the Serbs!